
Wat betekent normering?
Normering is een belangrijk begrip binnen het onderwijs. Het heeft te maken met het vaststellen van standaarden en criteria waaraan het niveau van prestaties van leerlingen wordt getoetst. Normering wordt onder andere toegepast bij het beoordelen van toetsen, examens en cijfers.
Waarom wordt normering gebruikt?
Normering wordt gebruikt om ervoor te zorgen dat de beoordeling van leerlingen op een eerlijke en objectieve manier gebeurt. Door het stellen van normen kan worden vastgesteld of een leerling voldoende kennis en vaardigheden heeft om een bepaald niveau te behalen. Normering zorgt er ook voor dat de resultaten van verschillende toetsen en examens met elkaar kunnen worden vergeleken.
Hoe werkt normering?
Bij normering wordt vaak gebruik gemaakt van een systeem waarbij scores worden omgezet naar een bepaalde schaal, bijvoorbeeld van 1 tot 10 of van F tot A. Deze schaalverdeling kan gebaseerd zijn op vooraf vastgestelde criteria en statistische gegevens. Zo kan bijvoorbeeld worden bepaald dat een score van 7 of hoger een voldoende is.
Voorbeeld van normering
Stel dat een toets een maximum score heeft van 50 punten. De normering kan dan bijvoorbeeld zijn dat een score van 40 punten of hoger een 8 waard is, een score van 30 punten een 6 en een score van 20 punten een 4. Op deze manier wordt de prestatie van de leerling beoordeeld aan de hand van de behaalde score in vergelijking met de norm.
Normering is dus een manier om de prestaties van leerlingen te beoordelen en te vergelijken op een objectieve en eerlijke manier. Het zorgt voor duidelijkheid en transparantie in het onderwijs en helpt bij het stellen van realistische verwachtingen. Door normering weten leerlingen en ouders waar ze aan toe zijn en kunnen ze gericht werken aan het verbeteren van hun prestaties.